۱۳۸۸ مهر ۲۹, چهارشنبه

چراغ به چراغ

روشنایی خانه را می کشم

ماه را که پت پت کنان می سوزد در انزوای شب

پرنده ای تاریک در گیسوانم

سوسوی گلی بر لبانم

در ابتدای تنت آغاز می شوم

مهر88

۱ نظر:

حسین قطره سامانی گفت...

سلام. راستش اومدم بگم کار جدید گذاشتم تو وبلاگم دیدم شعر گذاشتین. قشنگه. سه سطر آخرش خیلی خوبه. بعداً باز باید بیام بخونم. پس منم آپ کردم.