pieta اثر گلنار طبیب زاده

چهار راه :

صلیبِ آسفالت اندود،

و میخ :

گلوله ای بی طاقت در تفنگ.

ماشه رابکش

که حنجره ام حاضر است

دستهایم را خود به آسمان می دوزم



شهریور88

بازی هفت سنگــ /سار

خرده سنگها را بردار از گلویم
میدانگاه کهنه را آماده کن
صدا می آید
بردار
بردار
بر
دار
بچین
بالا برو
پرتاب کن
سنگ اول
زنی ست که
تنش را به جنوب دستهایت کوک می زد
دستهای سنگی ات را به شمال میدان ببر
سنگ دوم
که گلویش از بغض ماه آهکی می شد
سنگ سوم...
مراقب سارهای روی شانه ات باش
سیاهی شان شب را شکسته است

بچرخ
میدان را خالی نکن
برای
بازی هفت سنگــ /سار
ماه را به چراغهای سیمانی آورده ام

شهریور88

زیباترین پیراهنم را به تن می کنم

بهترین گیلاس هایم را می آورم

و تنهایی ام را

لاجرعه سر می کشم،

به سلامتی صندلی شکلاتی تلخ

آن طرف میز

شهریور 88